پسرک امید :)

- نوکرتم! یه دونه بخر دیگه... 

گفتم دیگه این حرفو به هیشکی نگو! شما یه اقایی که داری پول در میاری... 

یه لبخند عمیق زد: باشه نمیگم..

  + درس میخونی؟ با یه قیافه ی حق به جانب گفت: کلاس چهارممااا، درسم خیلی خوبه

 سرم تو کیفم دنبال پول بودم! برگشتم سمتش: آفرین، چه خوووب

وقتی دید قصد خرید دارم گفت: دعا میکنم یه ماشین شاسی بلند بخری.. یه بی ام و! 

خندم گرفت : منم دعا میکنم یه آدم موفق باشی و به آرزوهات برسی :)

این بار تو لبخندش ذوقم داشت.. با هیجان گفت من میخوام پولدار بشم، نه که پول داشته باشماا! خیــــــلی پولدار شم، خیــــــــــــلی پولدار

 + این عالیه، خیلی خوبه که از الان داری به این فک میکنی..

یهو گف تو باور کردی حرفمو؟ باور میکنی که من میخوام پولدار بشم؟ آره؟ تو باور میکنی؟!

+ آره، چرا نکنم!

_ میدونی من میخوام اونقد پول داشته باشم که هرچی لازم باشه بخرم.. حتا بیشتر از لازمیا.. اصلا هر چی دوس داشته باشم... و...

اون داشت میگفت، ثانیه های چراغ قرمز داشت میرسید به صفر... منم داشتم فک میکردم این پسر کوچولو که وسط خیابون، تک و تنها داره از آرزوهاش برا منه غریبه حرف میزنه.. هم سن و سال برادرزاده های منه... دلم مچاله شد :( 

دید چشمم به چراغه، احساس کردم هنوزم دلش میخواد بگه برام! انگار یکیو پیدا کرده بود برا حرف زدن! گفتم بیا! و ماشینو کشیدم کنار.. رسما خوشحال شد :)  برام جالب بود.. بچه ای با این شرایط، فکر بازی داشت، آرزوهای با معنی داشت! به اندازه سن خودش و یا حتا بیشتر و بزرگتر هدفگذاری کرده بود! اینارو بهش گفتم با کلماتی که متوجه بشه! با اون چشای قهوه ایش زل زده بود تو چشام.. داشت حرفامو میخورد! خیلی با دقت داشت نگام میکرد! نمیدونم چقد.. فقط چن دیقه باهاش حرف زدم..  خدافظی کردم و را افتادم؛ باهام بای بای کرد :) 

اون ذوق و شوقش وقتی حرف میزد خیلی قشنگ بود؛ امیدوارم که برق چشاش نره

+ محاله دیگه! ولی من دلم میخواد تو آینده یه جوری از این پسر بچه و سرنوشتش با خبر بشم! از امید و امیداش...