این روزا

زمان انگار داره یواش تر از همیشه می گذره...

دلم میخواد اول این چن روز زودتر تموم شه و یه نفس راحت بکشیم، بعدم این دوره!

چن روز بعد یکی از عزیزترینام میره اتاف عمل، زیر تیغ! عملی که سخته، سنگینه و ... نمیخوام بقیشو بگم نمیخوام حتا فک کنم

 دلم می خواد بتونم آرینارو تا اونجا که میشه دور از این ماجراها نگه دارم دور از جو عمل و بیمارستان و بستری و ...  نمیخوام دل کوچولوش و چشمای نازش بلرزه، غصه دار شه.. نمیدونم چقد میشه چقد می تونم وقتی مامانش ادم اصلیه این جریانه

  دلم میخواد بعد از اینا از ته دلم و با تمام وجود بگم خدایــــــــــــــا شکرت که عزیزم حالش خوبه، که بازم معجزتو نشونمون دادی ، که ..

همش تصور می کنم اون لحظرو که دیگه خیال  هممون راحته خوشحالیم خوبیم

به امید خدا...

یه دختر چشم زاغ...